Οι περισσότεροι έχουμε βιώσει σε κάποια φάση της ζωής μας αρνητικά συναισθήματα, άγχος ή κάποιας μορφής ψυχοσωματικά συμπτώματα. Ωστόσο, το στρες είναι μια πολύ φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού. Σε περιπτώσεις κινδύνου, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα κινητοποιείται, ώστε να είμαστε έτοιμοι για μια άμεση αντίδραση. Σε μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης, η καρδιά αρχίζει να χτυπάει πιο γρήγορα, στέλνοντας περισσότερο αίμα στο μυϊκό σύστημα. Η αναπνοή γίνεται πιο γρήγορη, οι πεπτικές λειτουργίες αναστέλλονται προσωρινά και το αίσθημα του πόνου σταματάει. Αποδεσμεύεται περισσότερη γλυκόζη στο αίμα και δεν νιώθουμε πια αίσθημα κόπωσης. Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα με τη σειρά του, έρχεται να μας ηρεμήσει και να επαναφέρει όλες τις λειτουργίες του οργανισμού σε φυσιολογικά επίπεδα.
Ως εκ τούτου, γίνεται κατανοητό πως για την εύρυθμη λειτουργία του σώματος και του οργανισμού μας, χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία μεταξύ του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος. Μεταξύ των όσων αναφέρονται παραπάνω, χρειάζεται να συμπεριλάβουμε και τον υποθάλαμο. Ο υποθάλαμος αποτελεί ένα τμήμα του διάμεσου εγκεφάλου που θεωρείται ο βασικός ρυθμιστής του αυτόνομου νευρικού και ενδοκρινικού συστήματος.
O υποθάλαμος είναι το βασικό κέντρο ελέγχου και ρύθμισης τόσο της συμπαθητικής όσο και της παρασυμπαθητικής μοίρας του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Παίζει σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική συμπεριφορά, ρυθμίζει τη νευροέκκριση, τη θερμοκρασία του σώματος και τη ρύθμιση πρόσληψης τροφής. Επίσης ελέγχει τους βιολογικούς ρυθμούς του οργανισμού.
Τα παραπάνω αποτελούν μεμονωμένη και φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε καταστάσεις που μας δημιουργούν στρες. Εφόσον όμως οι στρεσογόνοι παράγοντες αυξάνονται και δεν υποχωρούν άμεσα, τότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φαινόμενο του χρόνιου στρες.
Βρισκόμαστε δηλαδή σε μια συνεχή κατάσταση συναγερμού, με κάποια συστήματά του οργανισμού μας να λειτουργούν στο μέγιστο, ενώ κάποια άλλα να αδρανούν πλήρως. Εφόσον όμως μία τέτοια κατάσταση συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας. Σε περιόδους έντονου στρες, συχνά παρατηρείται καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, αρνητική επίδραση στο νευρικό μας σύστημα, ακόμα και στην παραγωγή ορμονών. Αξίζει να αναφερθεί, πως ενδέχεται να υπάρξει και σοβαρή επίδραση στα λοιμώδη νοσήματα αλλά και στα αυτοάνοσα, καθώς και στις δερματικές παθήσεις.
Ακόμα δεν είσαι σίγουρος/η για το αν χρειάζεσαι βοήθεια;